Galeria rzeźb parkowych

/ Henryk Sienkiewicz

autor: Gustaw Zemła (ur. 1931, Jasienica Rosielna)
brąz
fragment pomnika zaprojektowanego do Kielc (2010)
własność Domu Pracy Twórczej w Radziejowicach, nr inw. 299
zakup od artysty (2011)

Portret przedstawia Henryka Sienkiewicza (1846-1916), pierwszego polskiego pisarza uhonorowanego Literacką Nagrodą Nobla (1905), którą otrzymał za „wybitne osiągnięcia w dziedzinie eposu”. Międzynarodową sławę zapewniła mu powieść Quo vadis, ale rodacy docenili go przede wszystkim za pisaną „ku pokrzepieniu serc” trylogię oraz powieści Krzyżacy i W pustyni i w puszczy. Ciekawostką lokalną jest fakt, że pisarz – zaprzyjaźniony z rodziną Krasińskich – był bywalcem Radziejowic.

Odlew, ograniczony do popiersia w ujęciu do ramion, jest górną częścią modelu monumentalnej realizacji pomnikowej, rozbudowanej o kolumnę w tle i ukazującej całą postać w pozycji siedzącej. Radziejowickie popiersie, w ujęciu na wprost, przedstawia głowę lekko wychyloną ku przodowi i nieznacznie skłonioną na lewe ramię. W twarzy o wyostrzonych rysach, naznaczonej upływem czasu silnie zostały podkreślone wysokie kości policzkowe, ostry długi nos i zapadłe policzki. Usta giną w bujnym zaroście wąsów i gęstej brody, wydłużającej kształt podbródka. Uwagę zwracają głęboko osadzone oczy, ni to przenikliwie świdrujące, ni to zapatrzone w dal. Czoło, przecięte głębokimi poziomymi zmarszczkami, częściowo przesłonięte jest opadającymi od lewej włosami, które układają się w wyraźne, schludne pasma. Realistycznie potraktowana głowa wyłania się z rozfalowanych – jakby na silnym wietrze – warstw garderoby: mocno uniesionego i sfałdowanego kołnierza płaszcza, zarzuconego tylko na jedno ramię, spod którego wyłaniają się płaska klapa surduta i fałda kamizelki oraz suty fular zawiązany na powiewającą (jakby) kokardę i wysoki kołnierzyk koszuli, kryjący szyję. Ten wymyślny układ wielu kołnierzy sprawia złudzenie lekkiego poruszenia postaci.

Tekst: Elżbieta Charazińska
Redakcja: Beata Fiugajska
Foto: Piotr Ligier