Galeria rzeźb parkowych

/ Kazimierz Dejmek

autor: Maksymilian Biskupski (ur. 1958, Warszawa)
brąz, odlew współczesny
sygnowany na plecach, po prawej u dołu: MAX. BISKUPSKI
własność Domu Pracy Twórczej w Radziejowicach, nr inw. 509/OT-5/2018
zakup od artysty (2018)

Werystycznie oddane studium starości przedstawia Kazimierza Dejmka (1924-2002), jednego z najwybitniejszych polskich reżyserów teatralnych drugiej połowy XX wieku, znanego przede wszystkim z licznych inscenizacji staropolskich tekstów dramatycznych, nowatorskich realizacji polskiej klasyki od romantyzmu po Młodą Polskę (m.in. Słowacki, Mickiewicz, Wyspiański) oraz wystawień promujących arcydzieła polskiej dramaturgii współczesnej (m.in. Gombrowicz, Mrożek). W pamięci zbiorowej zapisał się słynną warszawską inscenizacją Mickiewiczowskich Dziadów, zdjętych (po 14 spektaklach) przez cenzurę w dniu 30 stycznia 1968 r., co wywołało studenckie demonstracje i antycypowało tzw. wydarzenia marcowe.

Długie, stylizowane popiersie,z nagim torsem przyciętym wąsko w ramionach, przedstawia starszego mężczyznę, którego sylwetka jest lekko wychylona ku przodowi i nieznacznie skręcona w prawo. Jego monumentalna, nieco przeskalowana głowa przyciąga uwagę dojmującym realizmem ujęcia. Dominują w jej kształcie duże, odstające uszy, których nie zasłaniają leżące płasko, zaczesane z czoła ku tyłowi włosy, rozrzeźbione płynnymi, długimi śladami dłuta. Wysokie czoło przecinają głębokie poziome zmarszczki, podobnież twarz naznaczona jest głębokimi bruzdami, idącymi od nasady nosa ku zaciśniętym, wąskim ustom wykrzywionym w lekkim grymasie. Igrający wśród tych licznych zagłębień światłocień wygrywa na tej twarzy wiele niebłahych emocji.

Tekst: Elżbieta Charazińska
Redakcja: Beata Fiugajska
Foto: Piotr Ligier